Typ tekstu: Książka
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
narracją „podróży serca".
W roku 1788, dzięki staraniom Czartoryskich, Wirtemberscy przenieśli się do Polski, a 3 listopada 1789 Würtemberg uzyskał indygenat szlachecki i nominację na generała-lejtenanta, dowódcę dywizji małopolskiej wojsk koronnych. W Puławach budowano nowy pałacyk – Marynki, zaprojektowany przez głównego architekta dworu – Aignera, a przeznaczony na siedzibę Wirtemberskich. W czasie rewii wojsk polskich pod Gołębiem (1791) książę Ludwik zyskał nawet sympatię społeczeństwa, które skłonne było, nie bez inspiracji Czartoryskich, upatrywać w nim spadkobiercę tradycji rycerskich. Sytuacja zmieniła się w 1792, kiedy jako głównodowodzący wojsk litewskich działał na korzyść Rosji i Prus. Czartoryscy zdecydowali się poprzeć córkę w
W roku 1788, dzięki staraniom Czartoryskich, Wirtemberscy przenieśli się do Polski, a 3 listopada 1789 Würtemberg uzyskał indygenat szlachecki i nominację na generała-lejtenanta, dowódcę dywizji małopolskiej wojsk koronnych. W Puławach budowano nowy pałacyk – Marynki, zaprojektowany przez głównego architekta dworu – Aignera, a przeznaczony na siedzibę Wirtemberskich. W czasie rewii wojsk polskich pod Gołębiem (1791) książę Ludwik zyskał nawet sympatię społeczeństwa, które skłonne było, nie bez inspiracji Czartoryskich, upatrywać w nim spadkobiercę tradycji rycerskich. Sytuacja zmieniła się w 1792, kiedy jako głównodowodzący wojsk litewskich działał na korzyść Rosji i Prus. Czartoryscy zdecydowali się poprzeć córkę w
narracją „podróży serca".<br> W roku 1788, dzięki staraniom Czartoryskich, Wirtemberscy przenieśli się do Polski, a 3 listopada 1789 Würtemberg uzyskał indygenat szlachecki i nominację na generała-lejtenanta, dowódcę dywizji małopolskiej wojsk koronnych. W Puławach budowano nowy pałacyk – Marynki, zaprojektowany przez głównego architekta dworu – Aignera, a przeznaczony na siedzibę Wirtemberskich. W czasie rewii wojsk polskich pod Gołębiem (1791) książę Ludwik zyskał nawet sympatię społeczeństwa, które skłonne było, nie bez inspiracji Czartoryskich, upatrywać w nim spadkobiercę tradycji rycerskich. Sytuacja zmieniła się w 1792, kiedy jako głównodowodzący wojsk litewskich działał na korzyść Rosji i Prus. Czartoryscy zdecydowali się poprzeć córkę w
