się z dziećmi, panie profesorze.<br><br>Wyszliśmy do drugiego pokoju.<br><br>- No, dzieci, decydujcie. Ja straciłem już wszelką nadzieję... - szepnął i ukrył twarz w dłoniach.<br><br>Po godzinie matka była w klinice na Małej Włodzimierskiej. Przed drzwiami sali operacyjnej ucałowaliśmy ją kolejno na pożegnanie. Trudno było rozeznać, czy jeszcze oddycha.<br><br>Do późnej nacy siedzieliśmy w milczeniu na korytarzu czekając na wynik operacji. Białe postacie w gumowych rękawiczkach i w białych maskach na twarzy wchodziły i wychodziły, nie zwracając na nas uwagi.<br><br>Ojciec raz po raz zapalał papierosa, gniótł go w popielniczce i zapalał następnego.<br><br>- Jesteś pewno głodny... Nie jadłeś kolacji... - powiedział do mnie.<br><br>Stanął