Handke ma wykształcenie ścisłe (nie powiem obsesyjnie ścisłe, co by mogło wynikać z jego pomysłu narzucania Bogu ducha winnej młodzi różniczek i całek, bo to by było niegrzeczne). Biednego, ścisłego Handkego rzucono jednak na bezdroża pedagogiki. Gdyby mógł współpracować z Romanem Juszkiewiczem, byłby mu zapewne bezcenną pomocą. Pedagogika to jednak sikorki sosnówki właśnie. Minister jest człowiekiem starannym, odpowiedzialnym i kompetentnym; przeczytał więc, gdzie owo ptactwo mieszka, jak spędza dzień i jaka karma byłaby dla niego (ptactwa, nie ministra) najlepsza. Ujął to wszystko w multum nie znoszących sprzeciwu wykresów, z których wynikały niecierpiące zwłoki decyzje i wcielił je w czyn.<br>Wszyscy kochamy