kalwinistów. Po ogłoszeniu przez papieża Leona XIII w 1891 r. &lt;name type="tit"&gt;encykliki Rerum novarum&lt;/&gt; duchowieństwo katolickie przystąpiło do tworzenia stronnictw chrześcijańsko-demokratycznych, mających oparcie wśród drobnomieszczaństwa i częściowo pośród robotników.<br>W erze imperializmu było już w zaniku stronnictwo dawnego typu - elitarny klub polityczny, grupujący niewielką stosunkowo liczbę ludzi wpływowych, mających osobiście silną pozycję gospodarczą i polityczną. Typem zwykłym jest już stronnictwo masowe, skupiające w swych szeregach znaczną liczbę członków, gromadzące dokoła siebie rzesze sympatyków, zabiegające o głosy mas wyborców. Miejsce luźnego stowarzyszenia zajęła organizacja masowa, zhierarchizowana, rządząca się już pewną dyscypliną wewnętrzną.<br>Okoliczności te wpłynęły na zmianę typu polityka, zwłaszcza parlamentarzysty. Coraz