cię, a raczej ciągnął za rękę, a Steceńko stał nieruchomo ze zmartwiałą twarzą, aż zakryły go roziskrzone w słońcu jaśminy.<br> Teraz będzie więźniem własnych córek - tak wtedy pomyślałaś. Chciałaś wyrwać się, wrócić do tamtych alei, żeby spojrzeć raz jeszcze, ale ojciec trzymał cię tak mocno, że wieczorem zobaczyłaś na przedramieniu sine ślady jego palców.<br> Boże! Jakże nienawidziłam wówczas własnego ojca...<br> O czym marzysz, idąc chodnikiem, na którym leży gruz? Niespokojnie spoglądasz na niebo. Zdenerwowana... Zalękniona...<br> O czym marzysz bardziej, kiedy zaciskasz na chwilę powieki i czujesz gromadzące się łzy?<br> Boże! Mój Boże!<br>"Bóg się rodzi, moc truchleje".<br> I niespodziewanie dla samej