zobaczyć. Zobaczyć umieranie. Moment przejścia. Uchwycić tę sekundę... <br>Patrzę na Wisłę. Jadę przez most na Pragę. Zupełnie inne miasto. Niskie rudery, sklepiczki, kocie łby. Przedwojenne, nie skanalizowane kamienice. Babcia mieszka w swojej ponad pięćdziesiąt lat! Przeżyła w niej dwie wojny, pochowała dwóch mężów, została sama. <br>Relikt starej, przedpotopowej Warszawy. W sionce ołtarzyk Matki Boskiej obstawiony słoikami pełnymi kwiatów: nieśmiertelniki, goździki, róże. Jak za okupacji. Lampka płonie, jak płonęła, tylko wtedy był to płomień żywy, tragiczny, płomień, który ocalał, jednoczył mieszkańców domu i uciekinierów szukających tutaj schronienia. A teraz elektryczna żarówka oświetla już tylko tradycję, żywą może jeszcze dla takich staruszek jak