bliskim sąsiedztwie gromady parterowych lub jednopiętrowych domów wśród niskich drzew o koronach szerokich, pewnie oliwek, fig i orzechów. Domy kryjące się w cieniu niskich drzew były pradawne. Były mocno zrośnięte z ziemią i przyrodą, powstały z niej. A te wielkie gmachy wydawały się zjawiskiem nie z tego świata, jakby przeniesione &lt;orig&gt;skądsiś&lt;/&gt; i ustawione tu na siłę. A raczej na próbę. To o czym myślałem, patrząc na przybliżające się osiedle, nie miało nic wspólnego. ani ze sztuką, ani z historią, a tym bardziej z polityką. Polegało tylko na patrzeniu i widzeniu proporcji, wysokości i odległości.<br><br>&lt;au&gt;Kornel FILIPOWICZ&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>&lt;page nr=45&gt;<br><br>&lt;div type="art"&gt;<br><br>&lt;tit&gt;Archiwum polityczne&lt;/&gt;<br><br>&lt;tit&gt;Agonia komunizmu&lt;/&gt;<br><br>Fenomen