najuprzejmiej odpowiadać.<br> - Proszę do mnie mówić po imieniu - prosi nieśmiało.<br> - Ja przecież mogłabym być pani uczennicą.<br> No, nic przez to nie chciałam powiedzieć - nagle przestraszyła się.<br> - Ja panią znałam i podziwiałam od pierwszej chwili, kiedy pani przyjechała do miasteczka.<br> Czy pani źle mnie nie zrozumiała? - upewnia się jeszcze.<br> - Ależ nie, skądże znowu.<br> Dobrze, Elżbieto, z przyjemnością będę do ciebie mówiła po imieniu.<br> - Dziękuję pani.<br> Ja bardzo przepraszam, ale dziś muszę iść, bo lekarz zostawił mi na całą noc papierkową robotę - mówi usprawiedliwiająco.<br> - Ależ proszę...<br> Nic mi już nie potrzeba - mówię szybko.<br> Jestem rozczarowana i zdziwiona jednocześnie, że odkryła jak bardzo chcę