kolegę przed sobą. Andrzej<br>Frączysty pamiętał jeszcze ulice i drogę do dworca kolejowego,<br>więc szedł pierwszy. Za nim podążał Józef Krzeptowski. Nagle<br>zobaczył, że Frączysty stoi i rozmawia z jakąś kobietą. "Do<br>cholery, romansów mu się zachciało w takiej chwili" - zaklął<br>w myślach. Ale zatrzymał się i stanął przed wystawą sklepową<br>i udawał, że gapi sią na nią, a tymczasem kątem oka<br>obserwował Andrzeja Frączystego. Pozostali też się zatrzymali<br>i każdy udawał, że się czymś zainteresował.<br> Po pewnej chwili Frączysty, kiwnął, by się zbliżyć do niego.<br>Krzeptowski podał dalej ten sam znak. Gdy już wszyscy<br>dołączyli, Frączysty przedstawił ich nieznajomej. Okazało