sali przypominającej swą rozległością, <br>przyćmionym światłem i ostrymi krawędziami murów <br>podskalną grotę, do której zaledwie przesącza się <br>blask słońca poprzez zasłaniające otwór rośliny <br>puszczy.<br><br>Spoglądał w dół szukając dalszej drogi ucieczki, <br>ale z miejsca, gdzie się znalazł, można było tylko <br>albo wrócić na powierzchnię jedną ze szczelin przebijających <br>strop, albo skoczyć w dół.<br><br> Na dnie sali ujrzał ustawione w pierścień <br>siedzenia, zajmowane przez mężczyzn i kobiety. Nie mógł <br>przyglądać się dokładniej, w obawie, że zostanie <br>dostrzeżony. Cofnął głowę poza krawędź <br>gzymsu. Pod strop docierały z dołu szmery rozmów. Z początku <br>nie rozumiał ich. Całą uwagę zwracał ku szczelinie, <br>którą się tu