wzrok.<br>- Nie rób tego.<br>- Dlaczego? Przecież tego właśnie chcesz.<br>- Ale ty tego nie chcesz. Wyrwałabym ci serce.<br>- I tak mi wyrywasz. - Oderwał się od futryny, zrobił kilkanaście krótkich kroków, charakterystycznych dla słabej grawitacji księżyca, i przykucnął na wyciągnięcie ręki od Rosanne, pochylając i przekrzywiając głowę, by spojrzeć jej w oczy, skryte za kurtyną włosów; lecz nie udało mu się, patrzyła już na swoje stopy. Więc wyciągnął rękę. - Ja zawsze sądziłem, że to będzie nasz dom. I nasze dziecko.<br>- Ja też tak sądziłam.<br>- A zatem?<br>Delikatnie rozsunął jej włosy. Spojrzała na niego z wyrzutem. <br>- Zbliżasz się do punktu bez powrotu. Pokazałeś mi