na pokładzie współczesnego samolotu wywiadowczego tym trudniej w pełni wykorzystać jej możliwości, tym więcej trzeba manewrów umożliwiających jej pełne wykorzystanie. Mimo tych rosnących możliwości, taktyka rozpoznania powietrznego w dalszym ciągu oparta jest na skrytych, niespodziewanych, zaskakujących przeciwnika i aktywnych, prowadzonych z inicjatywą działaniach doskonale przygotowanych załóg. Nadal więc niezbędne są skryte, terminowe przybycie do wyznaczonego zadaniem rejonu rozpoznania, zastosowanie odpowiedniego do zastanych warunków, a przy tym nowego, odkrywczego, jeszcze przez nikogo nie użytego manewru, pozwalającego na maksymalne wykorzystanie walorów technicznych aparatury rozpoznawczej znajdującej się na pokładzie samolotu. (rys.19.).<br>Współczesne samoloty, dysponujące dużym zakresem wykorzystywanych prędkości lotu i doskonałą manewrowością, wyposażone