i jest mi trochę niedobrze. Żałuję też mocno, że wybrałam fotel akurat przy tej telewizyjnej maniaczce. <br>Akcja filmu rozwija się burzliwie. Zdaje się, że chodzi o wyjątkowo złośliwy zbieg pechowych okoliczności i zdarzeń. Coś jak najbardziej z życia, przymierzam się więc do odbioru. Dla otuchy zapalam kolejnego papierosa. Siłą woli skupiam całą uwagę, starając się skoncentrować wyłącznie na ekranie. Aż tu nagle ktoś wchodzi z impetem i na pewniaka. Chwilę kontempluje nadawany program i widać coś mu nie pasuje, gdyż podchodzi do aparatu i przerzuca kanał na inny. Po czym zasiada jak do oglądania, a za kilka minut podnosi się i