pełne tartinek.<br>Pułkownik zaproponował papierosa i odeszli pod okno. Ledwie zdążyli zapalić, gdy zbliżył się do nich krępy, siwiejący blondyn o żywych ruchach i szklistych oczach.<br>- Wacek! - zawołał - daj no papierosa. Zapomniałem swoich. Pułkownik wyciągnął ponownie srebrną papierośnicę.<br>- Służę ci. Pozwól, że ci przedstawię: pan Dyzma, pan minister Jaszuński.<br>Dyzma skurczył się w sobie. Nigdy w życiu nie widział ministra. Gdy w urzędzie pocztowym w Łyskowie mówiło się o ministrze, było w tym słowie coś tak nierealnego, abstrakcyjnego, coś tak nieskończenie odległego i niedosięgalnego... Z nabożeństwem uścisnął wyciągniętą rękę.<br>- Wyobraź sobie - zaczął pułkownik - że pan Dyzma miał przed chwilą incydent z