się razem tyle lat, to mam do człowieka zaufanie.<br>- Dobra, dobra, a zresztą wie pan, to jest całkiem możliwe, że oni się od kogoś innego dowiedzieli.<br>- Może mi pan wierzyć, że nie ode mnie.<br>- Mniejsza z tym. No, w każdym razie wszyscy sąsiedzi przestali się do mnie odzywać. A ten skurwiel Jasiński, z którym pan rozmawiał, pierwszy. Wcześniej to mało mi w tyłek nie wlazł. Ale wyczuł swoją szansę, żeby się zemścić, cholerny nieudacznik. Zawsze mi zazdrościł, że pracuję na swoim i dobrze sobie radzę. A jego to żona utrzymuje. Z urzędniczej pensji domu by nie kupił. Ona szyje jakieś ciuchy