czasie Anderson zaobserwował w promieniowaniu kosmicznym nową cząstkę występującą w stanach ładunkowych obu znaków, a mającą masę około 200 razy większą od masy elektronu. Początkowo przypuszczano, że jest to mezon Yukawy pośredniczący w oddziaływaniach jądrowych między nukleonami. Gdyby tak jednak rzeczywiście było, musiałby on silnie oddziaływać z jądrami i na skutek tego miałby małe szanse penetracji atmosfery oraz dotarcia w promieniowaniu kosmicznym do powierzchni Ziemi, gdzie został zaobserwowany. Odkrycie nieco później pionu jako cząstki oddziaływań jądrowych usunęło tu wszelkie wątpliwości. Cząstka odkryta przez Andersona, a nazwana mionem - , wykazywała własności zbliżone do elektronu. Pojawia się ona w rozpadzie pionów pod wpływem oddziaływania słabego