obronnego. i nie ma się czemu dziwić. Tego wprost nie wolno było robić. Promień manewru bowiem przy rozwijaniu tak dużej prędkości lotu przewyższał aż 100 kilometrów.<br>Prowadzenie rozpoznania z tak dużych wysokości i przy tak ogromnych prędkościach lotu kryło więc w sobie trochę wad ale miało i wiele zalet, które skwapliwie były wykorzystywane przez załogi rozpoznawcze: słaba wydolność naziemnych systemów rozpoznawczych w przekazywaniu informacji, mały pułap bojowego wykorzystywania rakiet "ziemia-powietrze" i zaskakujące myśliwce przechwytujące prędkość lotu. To właśnie także z tego względu Rosjanie tak szybko przygotowywali (nim stał się samolotem rozpoznawczym) swego pierechwatczyka" MiG-25, który miał nie dopuścić do