w r. 1782) żył jeszcze przeszło 30 lat i do końca życia nosił w sercu żal do Goethego za bezceremonialne potraktowanie.<br>Psychologicznie rzecz biorąc, Clavigo z dramatu, jak Weislingen z wcześniejszego "Götza", Werter, Faust zwłaszcza z wczesnej redakcji, tzw. "Urfausta", jak później Tasso jest wariantem człowieka o silnych pasjach i słabej woli, człowieka wahającego się między sprzecznościami. Chwieje się on między ambicją dworskiej i literackiej kariery a miłością do panny Beaumarchais. Pod kolejnym wpływem jej brata i swego przyjaciela zmienia decyzje i w ten sposób ściąga podwójną katastrofę: śmierć narzeczonej od ataku serca i śmierć własną od szabli brata. Biografowie widzą w