z Johnsonem nazwał go "wyjątkowym człowiekiem, z którego emanuje odwaga, czujność i siła dążenia do celu".<br>Johnsonowi brakowało kindersztuby. Czasami był zbyt emocjonalny i impulsywny, nietaktowny i zachowywał się niezbyt godnie w debatach politycznych wobec swych przeciwników. Potrafił wdawać się w pyskówkę ze swym audytorium. Przeciwnicy polityczni wykorzystywali te jego słabości.<br>Z prezydentów amerykańskich Andrew Johnson najbardziej podziwiał Jeffersona i Jacksona. Johnson uważał się za demokratę, ale nie był ślepo lojalnym demokratą. Interesy ludzi były dla niego ważniejsze niż interesy Partii Demokratycznej. Wypowiadał się za wolnością religii, wolnością słowa, popierał idee prezydenckiego weta wobec ustawy Kongresu, aby dać ludziom szansę zapoznania