na<br>śmierć Myrmidona, gdyby jego uwagi nie zwrócił osobliwy pochód,<br>przeciągający ulicą Szarlatanów w stronę placu Kuglarzy.<br> Miarowym krokiem, kołysząc plecami, maszerowali jeden za drugim<br>chłopcy w uniformach z zielonego grubego sukna, na których jako kwiaty<br>na łące wykwitały rzędy jaśniejących mosiężnych guzików; mieli żółte<br>czapeczki boyów hotelowych z daszkami śliskimi od czarnego lakieru.<br>Unosili się na piętach, prężąc wypukłe, muskularne golenie.<br> Ale na chłopców pan Osiełek nie patrzał; oddawał się wyłącznie<br>osłupieniu na widok transparentów, pochylających się rytmicznie na<br>żółtych drążkach; czytał napisy i nic nie mógł zrozumieć!<br> Na krochmalonym perkalu transparentów kołysał się i furgał<br>następujący napis: "Jeśli ci