A Spartak to granit i łapę ma ciężką.<br>Wkrótce niewielkim oddziałkiem konnym wyruszyli z gór ku dolinie, smutnej i bezbarwnej, ogołoconej już z niedawnego przepychu jesieni. Kalias lubił te krótkie wypady wywiadowcze. Tyle ciekawych rzeczy było zawsze do obejrzenia, tyle niespodzianek kryła nieznana droga. Na przydrożnej śliwie znaleźli zwiędnięte, pomarszczone śliwki. Były słodkie i pachniały miodem. Konie przez ten czas oskubały jakieś zielone jeszcze krzewy.<br>Okolica sprawiała wrażenie zupełnie wymarłej. Właściciele niewolników albo uciekli do Rzymu, albo dawno zginęli. Niewolnicy i "wolni z pól" już od miesięcy wdrażali się w ciężkie rzemiosło wojenne.<br>Droga, wiodąca po nieznanej pochyłości ciągle w dół