muzycznej. Mimo widocznych różnic skojarzeń, powstały w miarę spójne, logiczne opowiadania. Drugi scenariusz ilustruje tworzenie przez grupę wyobrażeń naśladowczych, odtwórczych, będących kalką popularnych reklam telewizyjnych, od których trudno się było prawdopodobnie członkom grupy uwolnić. Tak to zwykle jest z lansowanymi systematycznie, powtarzanymi uporczywie i wymyślonymi przez specjalistów od programowania podświadomości sloganami, hasłami i filmami reklamowymi, że niezależnie od naszej woli wpływają na naszą wyobraźnię, i kształtują poglądy na wiele spraw. Czy tego chcemy, czy nie, jesteśmy w pewnym stopniu niewolnikami czyjejś wyobraźni, chyba że nie oglądamy telewizji, nie słuchamy radia i nie czytamy gazet.<br>Twórca dramy jako metody twórczego wychowania dzieci