rewolucji<br>młodych, jest żywa, autentyczna". Inny z poetów-pieśniarzy, Mick<br>Jagger śpiewa:<br><br>&lt;q&gt;Wszędzie słyszę dźwięk maszerujących<br>ciężkich stóp, chłopcy.<br>Chodźcie! Lato już i czas jest dobry,<br>by walczyć na ulicach, chłopcy!<br>Wyśpiewam swoje imię, brzmi ono Rewolta!<br>Będę krzyczał i wrzeszczał.<br>Zabiję króla.<br>Będę drwił z niego i wszystkich jego sług.<br>Lecz jak może to wszystko zrobić mały chłopiec,<br>Śpiewając w bandzie rock-and-rolla?&lt;/&gt;<br><br>&lt;tit&gt;5. Obyczaj&lt;/&gt;<br> Podkultura hippies osiągnęła najgłębszy swój wyraz w obyczajach,<br>jakie panowały we wspólnotach, grupach, komunach, małżeństwach<br>zbiorowych. Wskażemy na kilka takich podstawowych rysów hippisowskiej<br>obyczajowości:<br> - przemiana postawy moralnej wobec spraw seksu: była to jedna ze