budżetowy, inflacja, rezerwy walutowe i zadłużenie zagraniczne, a dopiero później z podstawowym, trudnym i czasochłonnym zagadnieniem nieefektywności mikroekonomicznej". Przy czym kwestie stabilizacji makroekonomicznej i liberalizacji mikroekonomicznej postanowiono rozwiązać w sposób szokowy, natomiast kwestie prywatyzacji i zmian instytucjonalnych - w sposób ewolucyjny. Z perspektywy lat wydaje się, że wybór ten dokonany został słusznie. Plan Balcerowicza zakładał, że "twarde" finansowanie przedsiębiorstw oraz rozwój konkurencji zewnętrznej wymuszą proefektywnościowe zachowania przedsiębiorstw państwowych, które zaczną funkcjonować na podobieństwo przedsiębiorstw prywatnych. Uzyskanie tego efektu powinno poprzedzać prywatyzację.<br>Można próbować uzasadniać tego rodzaju podejście na drodze wywodu teoretycznego, co uczynił np. sam Leszek Balcerowicz trzy lata później, ale wydaje