Typ tekstu: Książka
Autor: Błoński Jan
Tytuł: Forma, śmiech i rzeczy ostateczne
Rok: 1994
nieuchronnie aktorzy i reżyserzy, mnoży komentarze do własnych dzieł, wszystkie swe sztuki opatrując streszczeniami i wykładami znaczenia. Czy wiadomo zatem na pewno, "co pisarz chciał powiedzieć"? Na szczęście nie: albowiem komentarz sam stanowi cząstkę sztuki i tyleż ma informować, co uwodzić... Gombrowicz jedno podsuwa czytelnikowi pod nos, inne chowa dla smakoszy w spiżarni. Ponieważ jednak nie wypada zaglądać gospodarzowi do garnka, zwłaszcza na początku przyjęcia - przypatrzmy się fabule Operetki tak, jak kazał nam patrzeć Gombrowicz. Pierwszy akt umieścił przed pierwszą wojną światową, około 1910 roku:
Zblazowany birbant i lampart, hrabia Szarm, syn księcia Himalaj, planuje uwiedzenie Albertynki, cud dziewczynki. Ale jak
nieuchronnie aktorzy i reżyserzy, mnoży komentarze do własnych dzieł, wszystkie swe sztuki opatrując streszczeniami i wykładami znaczenia. Czy wiadomo zatem na pewno, "co pisarz chciał powiedzieć"? Na szczęście nie: albowiem komentarz sam stanowi cząstkę sztuki i tyleż ma informować, co uwodzić... Gombrowicz jedno podsuwa czytelnikowi pod nos, inne chowa dla smakoszy w spiżarni. Ponieważ jednak nie wypada zaglądać gospodarzowi do garnka, zwłaszcza na początku przyjęcia - przypatrzmy się fabule Operetki tak, jak kazał nam patrzeć Gombrowicz. Pierwszy akt umieścił przed pierwszą wojną światową, około 1910 roku:<br>Zblazowany birbant i lampart, hrabia Szarm, syn księcia Himalaj, planuje uwiedzenie Albertynki, cud dziewczynki. Ale jak
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego