myć do jeziora, gdy wszyscy wypłyną, Krzysiek przynosi jej jedzenie. Któregoś wieczoru daje mu się w końcu namówić do wyjścia, idzie do ogniska, witają ją i podają piwo, Joanna pije po raz pierwszy w życiu, z każdą butelką czuje, jak jej to pomaga, wydobywa z niej słowa, pozwala śpiewać i śmiać się z innymi, Krzysiek ją przytula, teraz gra na gitarze, a ona śpiewa z nim razem i znowu pije, jeszcze, jeszcze, w głowie coraz bardziej jej się kręci, chce siku, podnosi się i traci równowagę, leży i nie może się podnieść, czubki drzew wirują jak zwariowane, nigdy nie lubiła karuzeli, kręci