sposób, tyle razy go upokorzyła, poniżyła nawet. Targały nią wyrzuty sumienia. Obiecywała sobie poprawę, ale potem postępowała tak samo. Drażniło ją to, że Jasio był taki słaby. Że nie było w nim woli życia. Nie potrafiła tego znieść. W końcu odeszła. <br>- Gdyby on żył, moje życie też wyglądałoby inaczej - powiedziała smutno. - Bo ja naprawdę kocham swojego męża... <br>Ale nie dla niego opuściła Jasia. Po rozstaniu z ojcem Zuzi zamieszkała u krewnej na Saskiej Kępie, chodziła do konserwatorium. Ćwiczyła w domu godzinami, podziwiając cierpliwość ciotki. <br>- Co prawda była już dobrze głucha - uśmiechnęła się. <br>Swojego przyszłego męża poznała na koncercie. Przyszedł do niej