wzrokiem, iskierki dobrego humoru tliły się w jasnoniebieskich oczach. Chwytał się najrozmaitszych zawodów, zdarzyło mu się być cieślą, murarzem, górnikiem, drwalem, wiertaczem, ale naturę miał włóczęgowską, stale go niosło w nieznane strony. Kiedyś spławiał drzewo na Angarze aż do Irkucka i całymi tygodniami żył na wodzie. Wydobywał złoto, polował na sobole. Znał dobrze Tunguzów i Jakutów. Powędrował nad Wołgę i łowił jesiotry. Pracował przy zbiorze bawełny w Uzbekistanie. Chadzał siędy i owędy, znał najdziwniejsze zakamarki, posmakował wielu klimatów. Teraz budował kolej, bo to też było coś nowego, czego przedtem nie uświadczył. Wszystko wskazywało, że Wasyl wyrośnie przy nim na takiego samego