swoją płytę nagrobną człowiek, któremu Gruzini zawdzięczają biologiczne przetrwanie - Iraklit II. W 1801 roku poddał swoje zamierające państwo opiece Rosji. Był już najwyższy czas. 12-milionowy w XII wieku naród w ciągu stuleci nieustających walk z Mongołami, Arabami, Turkami i Persami u progu XIX wieku był dosłownie zdziesiątkowany. Jeszcze dziś socjalistyczna Gruzja ma trzykrotnie mniej obywateli niż za czasów cesarzowej Tamary.<br>W zaułkach Mcchety, klasztornych zabudowaniach, pod murami jedenastowiecznej świątyni Samtabro z grobowcami cesarzowej Nany i cesarza Mirry z IV wieku łatwo o chwilę refleksji. Tu mają ciągle posmak świeżości legendy i pieśni z czasów rycerskich turniejów i bohaterskich walk o