oglądają dzieci z rodzin uboższych, na ogół murzyńskich, oraz dzieci mające gorsze postępy w nauce [Comstock, 1975: 26].<br>Taki wzór korzystania z telewizji nie ogranicza się tylko do terenu Stanów Zjednoczonych, choć tam występuje od dawna i ze szczególną siłą. Również i w innych krajach badacze notują podobne prawidłowości. Węgierski socjolog Jakab [1975: 117] stwierdza, że w jego kraju dzieci, a przynajmniej te spośród nich, które mieszkają w miastach, zaznajamiają się z książkami (oczywiście rysunkowymi) przed drugim rokiem życia, telewizję zaczynają oglądać w drugim roku życia, a w następnym zaczynają chodzić z rodzicami do kina. W wieku sześciu-siedmiu lat sięgają