społeczeństwa, a także do prawidłowego rozumienia i akceptacji działania tegoż społeczeństwa, trwa ponad dwadzieścia lat. W stosunku do okresu pełnej dojrzałości i samodzielności społecznej oraz zawodowej człowieka jest okres przygotowania niewspółmiernie długi i ekonomicznie niekorzystny.&lt;/intro&gt; <br>&lt;gap&gt;<br>Problematyka nagromadzona wokół wychowania człowieka-obywatela jest ogromnie złożona. Odmienność patrzenia na te sprawy przez socjologów, pedagogów czy filozofów kultury podkreśla tylko rozległość i ważkość każdego zagadnienia wychowawczego. W dziedzinie tej, jak sądzę, coraz większą rolę odgrywać powinna metoda samokształcenia i samowychowania, wdrażana już bardzo młodym wieku a towarzysząca każdemu człowiekowi do końca jego dni. Niebagatelny środek praktycznego realizowania tej metody stanowi wciąż jeszcze czytelnictwo niedoceniane