więc tak naprawdę nieistnienia, przeczuwanego przez zamierające cywilizacje.<br>Odpowiedź Chrystusa była propozycją nawrócenia. Piłat zrozumiał propozycję, ale nie zrozumiał Chrystusa, wymagającego wiary serca, a nie wiary rozumu. Rzymski namiestnik w krótkim dyskursie na tarasie pałacu zrozumiał, że Jezus różni się od fanatycznego tłumu żydowskiego i docenił, że nie jest wędrownym sofistą używającym kuglarskich sztuczek dowodzenia własnej prawdy za pomocą sylogizmów.<br>Nie w mocy wyrafinowanego sceptycyzmem Piłata było rozstrzyganie sporów, on jedynie szukał i pytał. Zadał następne pytanie oczekującym przed pałacem Żydom: Kogo chcecie, bym uwolnił: Jezusa czy Barabasza? Piłat i Żydzi byli konieczni, by skazać na śmierć Jezusa, bo skazywał go