od mojego zachowania, od postępów w nauce.<br>- Bynajmniej, panno Marto, ja tu przecież zarabiam na chleb.<br>- W każdym razie szczęśliwa jestem, że ojciec znalazł mi opiekuna w ostatniej jakby chwili i nie zostawił samotnej.<br>- Ależ, panno Marto, ma tu pani klomby, kwiaty, pawie, oranżerie. Najwspanialsze cuda, jakimi darzy nas natura, śp. ojciec zostawił pani. Czegóż więc brak pani w tym rajskim ogrodzie? Brzoskwiń? Daktyli? Gazeli, korali, cynamonu i pieprzu?<br>- Jestem obwarowana strachem.<br>- Radzę więc walizeczkę spakować i z kilkoma funtami szterlingami w kieszeni pociągiem pospiesznym do Londynu się udać.<br>Gdy słowa te wymówiłem, duszyczka wrażliwa na fali przerażenia odpłynęła. Ja zaś