zmowie z Moskalami, <br>bo pewien gruby rewirowy przesiadywał po całych dniach w tureckiej <br>piekarni i objadał się drożdżowymi ciastkami <br>z rodzynkami oraz babeczkami ozdobionymi piramidką z różowego <br>lukru. (Wiedzieliśmy o tym dobrze, gdyż kilku chłopców <br>z drugiego podwórza przysięgło sobie otoczyć mnie <br>tak czujną strażą, aby włos nie mógł mi spaść <br>z głowy, i odważnie śledziło zza rogu każdy <br>krok wrogów...). Co do mnie, królewskiego wygnańca <br>z dalekiej ziemi, to chodziłam po podwórzu smutna, blada <br>i tajemnicza, tęskniąc za Durazzo, "swoim Durazzo", <br>tonącym w zieleni pomarańczowych gajów i czekającym <br>na mnie na próżno już od lat... <br><br>Czasem zapominałam niemal o otaczającej