szukać pracy do innych zakładów na Opolszczyźnie. Mówili nam zresztą, że tolerują wszystko - choć do czasu - by zarobić na tyle dużo pieniędzy, żeby ich dzieci nie musiały zostawać na wsi. Umysłowi nie buntowali się nigdy - za dużo, mawiali, mają do stracenia.<br>Pierwsze starcie miała moja żona. Była zatrudniona jako starszy specjalista do spraw kultury. Jak wszystkim, także i jej kazano przychodzić do biura na siódmą, gdzie zupełnie nie miała nic do roboty. Jak długo można zapoznawać się z regulaminem pracy, regulaminem BHP i folderem kombinatu? Napisała więc pismo do dyrektora - zaopiniowane pozytywnie przeze mnie, gdyż jako wicedyrektor od spraw socjalnych byłem