kultura jest jedynie produktem komunikowania, instytucje społeczne są sieciami komunikowania [Davison i Yu, 1974: 2]. Gdy jednak unikniemy skrajności w absolutyzacji znaczenia komunikowania, to stwierdzimy, że uporządkowanie obszaru dociekań zawsze wymaga odszukania takiego punktu obserwacji, aby cały znalazł się w polu widzenia. Pojęcie komunikowania - jako najogólniejszy z terminów - z pewnością spełnia ten wstępny postulat strukturalizacji pola badawczego, chociaż - moim zdaniem - jako zbyt ogólny nie nadaje się jako podstawa zunifikowanej (jednej) teorii społecznej.<br><br>&lt;tit&gt;2. ŚRODKI I FORMY KOMUNIKOWANIA&lt;/&gt;<br>&lt;tit&gt;2.1. POJĘCIE I KLASYFIKACJA &lt;/&gt;<br>Wszelkie komunikowanie jest pośrednie, nawet bowiem w zjawiskach telepatii, tj. przekazywania myśli do świadomości drugiej osoby, wskazuje się na