wyrównaniu poziomu prac naukowych. O zbliżeniu metodologicznym czy o wymianie doświadczeń warsztatowych. Nauki pedagogiczne w Polsce nie zdołały dotąd stworzyć żadnego ogólnego forum, na którym pracownicy, szczególnie młodzi, poszczególnych ośrodków mogliby przedstawić własne osiągnięcia i zapoznać się z cudzymi. Znamienne jest na przykład ogromne rozproszenie czasopiśmiennictwa pedagogicznego, które wcale nie spełnia funkcji informacyjnej. Wystarczy powiedzieć, że w 1973 roku wychodziło w kraju ponad 20 lokalnych czasopism pedagogicznych o bardzo niewielkim nakładzie (200-400 egzemplarzy). Stan taki sprawia, że nawet jeśli w jakimś ośrodku wyrasta utalentowany pracownik, jego twórczość pozostaje zbyt długo nie znana, on zaś sam nie posiada wystarczających możliwości skonfrontowania