że celowość i sensowność powołania spółek cukrowych stała pod znakiem zapytania. Spółki cukrowe, spełniające praktycznie tę samą rolę co wcześniejsze zjednoczenia i zrzeszenia, nie przeprowadzały oczekiwanej restrukturyzacji branży, co było ich statutowym obowiązkiem. NIK wytknął spółkom cukrowym niegospodarność oraz ręczne sterowanie przemysłem. Okazało się, że zamiast pobudzić działania restrukturyzacyjne, ustawa spetryfikowała stare struktury zarządzania, a podejmowane na jej podstawie działania były pozorne.<br>W pierwszych miesiącach roku 2000 Najwyższa Izba Kontroli przeprowadziła drugą, szeroką kontrolę branży cukrowniczej, obejmującą przede wszystkim kwestie realizacji ustawy o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym z 26 sierpnia 1994r. Raport pokontrolny wyraźnie wskazuje na