poufnie. - Proszę: oto moja wizytówka.<br>Ujmuje ją dziecięcą dłonią, wsuwa kartonik do wypchanego portfela.<br>Odchodzi bez jednego słowa.<br>W portfelu dostrzegłem gruby plik "tauzenów".<br>Zapewne pana Wicusia będzie stać na wynajęcie kilku doświadczonych bandzio rów, którzy podejmą próbę wyrównania naszych rachunków.<br>Nie sądzę jednak, żeby pan Wicuś zechciał działać zbyt śpiesznie, tak więc na razie koniec z Wicusiem.<br>Atak głodu każe mi zmienić trasę, bo o tej porze w kawiarni "Hotelu Francuskiego" na pewno jest jeszcze pusto.<br>Znajomy kelner obsługuje mnie ze śpieszną elegancją.<br>Ma wygląd członka Izb y Parów, jest zaś przy tym wielkim miłośnikiem i kolekcjonerem osiemnastowiecznej grafiki, ściślej