Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Polityka
Nr: 02.05 (5)
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 2005
Tytuł: Polityka
Nr: 02.05 (5)
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 2005
muzyki?
Nie. Choć zdecydowałam się na nie po to, by lepiej śpiewać muzykę współczesną. Zwykle ktoś, kto rozpoczyna naukę śpiewu, dopiero z czasem decyduje, jaki repertuar mu odpowiada. Ze mną było odwrotnie. Otrzymałam warsztat, który mogę modyfikować według swojej wyobraźni, i to jest wspaniałe.
Pewnie czasem ktoś, kto słyszy pani śpiew, zastanawia się: a czy ona umiałaby zaśpiewać operową arię?
Dziś mam szeroki repertuar - to normalne, na studiach muszę się uczyć dzieł z różnych epok. Nawet to polubiłam. Ale wciąż najlepiej do mnie przemawia muzyka ostatniego stulecia, na przykład utwory Oliviera Messiaena, ale i nawet lżejsze, jak Aarona Coplanda czy Charlesa
Nie. Choć zdecydowałam się na nie po to, by lepiej śpiewać muzykę współczesną. Zwykle ktoś, kto rozpoczyna naukę śpiewu, dopiero z czasem decyduje, jaki repertuar mu odpowiada. Ze mną było odwrotnie. Otrzymałam warsztat, który mogę modyfikować według swojej wyobraźni, i to jest wspaniałe.
Pewnie czasem ktoś, kto słyszy pani śpiew, zastanawia się: a czy ona umiałaby zaśpiewać operową arię?
Dziś mam szeroki repertuar - to normalne, na studiach muszę się uczyć dzieł z różnych epok. Nawet to polubiłam. Ale wciąż najlepiej do mnie przemawia muzyka ostatniego stulecia, na przykład utwory Oliviera Messiaena, ale i nawet lżejsze, jak Aarona Coplanda czy Charlesa
muzyki?</><br><br><who2>Nie. Choć zdecydowałam się na nie po to, by lepiej śpiewać muzykę współczesną. Zwykle ktoś, kto rozpoczyna naukę śpiewu, dopiero z czasem decyduje, jaki repertuar mu odpowiada. Ze mną było odwrotnie. Otrzymałam warsztat, który mogę modyfikować według swojej wyobraźni, i to jest wspaniałe.</><br><br><who1>Pewnie czasem ktoś, kto słyszy pani śpiew, zastanawia się: a czy ona umiałaby zaśpiewać operową arię?</><br><br><who2>Dziś mam szeroki repertuar - to normalne, na studiach muszę się uczyć dzieł z różnych epok. Nawet to polubiłam. Ale wciąż najlepiej do mnie przemawia muzyka ostatniego stulecia, na przykład utwory Oliviera Messiaena, ale i nawet lżejsze, jak Aarona Coplanda czy Charlesa
