a potem jednak, wraz ze zmęczeniem uczestników, groteskowy, gdy młody bożek przemienia się w starego, spitego wińskiem Sylena. W samym księciu walczą ze sobą lekkość i powaga, lubi rozrywki, lecz życie go kąsa obowiązkami państwowymi, wśród których jest wiele spraw trudnych, jak wojny z Neapolem i papiestwem, jak bunty i spiski. Toteż wesołe uczty przekształcają się z czasem w satyryczne Simposia, jakie odwołują się do filozofiznych zebrań platońskich Ficina, wybuchając w końcu realizacją wcześniejszego pomysłu pod hasłem Opoje. Prowadzony przez niejakiego Bartolina - niczym Dante przez Wergiliusza - Wawrzyniec w swych wędrówkach po kręgach opilstwa spotyka znajomych różnego stanu, głośnych arystokratów, bogatych mieszczan