i wszystkich córek Hajawaty. Rozżalony osobistą krzywdą i nie mogąc wśród Onondagów znaleźć pomocy przeciwko złu, udał się Hajawata na wygnanie. Szedł od wioski do wioski, głosząc ideę powszechnego pokoju. Przyjmowano go wszędzie życzliwie i z sympatią, był goszczony i karmiony do woli, otrzymywał najlepsze w chacie legowisko na nocny spoczynek. Ale prawdziwych zwolenników przybywało mu niewielu. Lasy zamieszkiwane przez Irokezów pełne były ludzi dyszących nienawiścią. Jedno plemię nie ufało drugiemu. W końcu dopiero Onejdowie zgodzili się żyć w pokoju, domagając się jednocześnie podobnego zobowiązania od Mohawków, a ci taki sam warunek postawili Kajugom. Wszyscy natomiast zgodnie uznali, iż pokój może