w ocenie środowiska rolniczego. Inną wartościową modyfikacją jest tzw. skalowanie wielowymiarowe, stosowane głównie w badaniach psychologicznych (Wieczorkowska-Siarkiewicz 1987, Biela 1992), w którym poszczególne oceny są przedstawiane jako punkty na dwóch przecinających się skalach, np. bioterapeutycznych wartości składowych krajobrazu i jego wartości estetycznych. Daje to dobry obraz struktury wartości, ich spójności, bądź rozłączności, jak też konfliktów między dwiema tymi cechami, co ułatwia programowanie turystyki lub wypoczynku. Ocena atrakcyjności turystyczno-rekreacyjnej krajobrazu (lub jego fragmentów) może być jednoznaczna jedynie w ramach przyjmowanych a priori założeń teoretyczno-metodologicznych, które rzutują na sposób widzenia rzeczywistości. Wojciechowski (1994) wyróżnia 10 ujęć w ocenie środowiska:<br>1