towarzyszyć uparta wola walki, a krok w krok z trzeźwością musi iść odwaga.<br>Jedno jeszcze wskazanie z artykułu Tymoteusza Klempskiego warte jest podkreślenia grubą kreską: "Nie można i nie trzeba stawiać równania polskość - katolicyzm. Ten ostatni powinien sam sobie postawić program limitowany, nie czekając - jak PZPR - aż ograniczenie wyjdzie od społeczeństwa". W świetle najświeższych wypadków wskazanie to oznacza, że polityka Prymasa i jego otoczenia naraża na szwank autorytet Kościoła, grozi wywołaniem głębokich rozdźwięków i w społeczeństwie i w samym Kościele. Jeśli pojawią się rysy na wspaniałej jedności społeczeństwa o której pisaliśmy w poprzednim Obserwatorium, czyli na prawdziwym fundamencie Polskiego Sierpnia, ujrzymy