i aspiracje, wreszcie poziom samooceny w konfrontacji z realnymi możliwościami realizowania planów życiowych.<br>Trwałość i głębokość zaburzeń waha się też w zależności od pierwotnego stanu organizmu, określanego tu mianem indywidualnej normy, od aktualnej sytuacji biologiczno-energetycznej, określanej m.in. układem biorytmów jak pory dnia, miesiąca, roku czy innych cyklicznie lub sporadycznie oddziałujących przyczyn. Zależy więc też od miejsca pobytu, klimatu, temperatury, poziomu jonizacji czy skażenia środowiska. W tym dopiero kontekście rozpatrywać można rodzaj i jakość obciążenia organizmu, ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji przeciążenia, kiedy to mechanizmy samoregulacji okazują się niewystarczające, a wydatki energetyczne przekraczają naturalną zdolność regeneracyjną organizmu. Mamy tu więc do