w gospodarce w kierunku ogólnie przyjętym za pożądany, oraz mikroekonomiczny - polegający na zwiększaniu efektywności i konkurencyjności prywatyzowanych przedsiębiorstw, przyciąganiu do przedsiębiorstwa nowych inwestycji (kapitałów), wprowadzaniu nowych metod zarządzania, nowej technologii, nowych produktów itd.<br>Między tymi celami występuje jednak dość zasadnicza sprzeczność związana z czynnikiem czasu. Szybkie realizowanie prywatyzacji w widoczny sposób zmienia strukturę własności całej gospodarki, ale kosztem jakości realizowanych w przedsiębiorstwach procesów restrukturyzacyjnych związanych z prywatyzacją. Z kolei wolniejsze tempo prywatyzacji, dobieranie indywidualnych ścieżek przekształceń oraz indywidualnych warunków umowy prywatyzacyjnej niewątpliwie umożliwiają wiązanie prywatyzacji z efektami restrukturyzacyjnymi, ale jednocześnie spowalniają procesy zmian strukturalnych. Powolne zmiany sprzyjają powstawaniu patologicznych związków polityki