pod brodą, żeby popisać się przed Hansem swą umiejętnością wokół porannego nosa. "Golisz się już do samolotu". Uśmiechnął się odkręcając kran. <br>Dopiero na schodach przypomniał sobie, że za godzinę pogrzeb. Drzwi do biura proboszcza były otwarte. Gerta wietrzyła pokój. "Znowu jajecznica i tanie papierosy. Pośpieszyć się, żeby nie jak ci spóźnialscy w teatrze". <br>Gerta czekała z dzbanuszkiem w ręce. <br>- Guten Morgen, Frau Gerta... <br>- Guten Morgen, Herr Professor... Na mszę już pan nie zdąży. <br>- I wyszła. Nie znosił tych śniadań "na stojąco", z łypaniem na zegarek co trzydzieści sekund, w imię stresowej dialektyki, że "jeszcze nie tak późno, ale trzeba się pośpieszyć