spowite w brylantową śniegu jaśń Cudną zda się i tęczową śni się baśń.<br>&lt;au&gt;Stanisław Motyka&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>Granit był jego przyjacielem, niemym, choć pewnie przychylnym świadkiem jego największych sukcesów taternickich. Chodził po Tatrach zwinnie jak kot, wspinał się szybko, elegancko - jak wspomina Witold Paryski - przechodząc trudne partie skalne lekko, tak jakby nie sprawiały mu trudności. Był też pierwszym nie-góralem, który otrzymał blachę przewodnicką i autorem słynnego w kręgach taternickich lat 30. trawersu w poprzek Zamarłej Turni. Bohaterem mojego tekstu jest Stanisław Motyka - esteta skały, który zostawił po sobie 50 pięknych i trudnych dróg taternickich.<br>Urodził się 6 maja 1906 r. w Zakopanem