wzorów - nadal dzieliły zachód i wschód średniowiecznej Europy. Różnice te sięgały korzeniami barbarzyńskiego dziedzictwa i pozostawiły w dziejach naszego kontynentu trwały ślad.<br><br>*<br><br>Wspomniane na wstępie tej książki twierdzenie o chrześcijańskim rodowodzie Europy stało się, nim dobrnąłem do epilogu, przedmiotem politycznego sporu o preambułę konstytucji Unii Europejskiej. Atmosfera tych sporów nie sprzyja historiografii, ale musimy robić swoje. Preambułą i konstytucją zajmować się - rzecz jasna - nie zamierzam, godzi się jednak zauważyć, że zdanie, o które toczy się spór, rozumiane jest w sposób uproszczony i spłycający historyczną rolę chrystianizacji. Uproszczony - bo kulturowe korzenie Europy są różnorodne i nie da się ich sprowadzić wyłącznie do