się zazwyczaj względnie jednolitym rozkładem temperatury na całej powierzchni. Sytuacja znacznie bardziej komplikuje się, gdy jezioro dzieli się na kilka akwenów i jest na tyle duże, że w poszczególnych jego częściach bilans radiacyjny jest różny. W przypadku znacznego rozczłonkowania misy osłonięcie brzegów jest różne, a wiatry wiejące z dominujących kierunków spychają powierzchniowe masy wodne, powodując ocieplanie lub ochładzanie danych stref przypowierzchniowych. Przy braku piętrzeń wiatrowych płytsze obszary przybrzeżne mają zazwyczaj latem wody cieplejsze, a zimą chłodniejsze w stosunku do środkowych i głębszych partii jezior. Wynika to z małej pojemności cieplnej strefy wód płytkich w stosunku do środowiska wód głębszych. O skali